Η μέρα κύλησε ήρεμα και διαπίστωσα στις συζητήσεις μου με τους συμπαίκτες μου ότι όλοι ήμασταν αποφασισμένοι να μην αφήσουμε την μεγάλη ευκαιρία να πάει χαμένη.
Μπαίνοντας το βράδυ στο ΣΕΦ και βλέποντας και την ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει οι Έλληνες φίλαθλοι πίστεψα ότι στο τέλος αυτού του αγώνα με αντίπαλο ένα από τα μεγαθήρια του Παγκόσμιου μπάσκετ, είχαμε πάρα πολλές πιθανότητες να είμαστε εμείς οι νικητές.
Και πραγματικά παίζοντας με ψυχή και παλεύοντας από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο πήραμε την νίκη και τον τίτλο των πρωταθλητών Ευρώπης.
Ήμασταν ευτυχισμένοι γιατί καταφέραμε να πετύχουμε κάτι που στο ξεκίνημα του θεσμού φαινόταν ακατόρθωτο για τους ειδικούς του αθλήματος.
Και όχι μόνο αυτό. Καταφέραμε να ενώσουμε έναν ολόκληρο λαό αλλά και να βάλουμε το μπάσκετ στο σπίτι του κάθε Έλληνα. Έτσι ασχολήθηκαν με το άθλημα χιλιάδες παιδιά και έτσι βγήκαν νέα ταλέντα, ήρθαν και άλλες μεγάλες επιτυχίες στην συνέχεια και θα έρθουν και άλλες στο μέλλον.
